20-րդ դարը նկարագրվում է որպես «երաժշտական ​​բազմազանության դար», քանի որ կոմպոզիտորներն ավելի շատ ստեղծագործական ազատություն ունեին: Կոմպոզիտորներն ավելի պատրաստակամ էին փորձեր կատարել երաժշտական ​​նոր ձևերի կամ անցյալի նորույթների երաժշտական ​​ձևերի վերանայման համար: Նրանք օգտվեցին նաև իրենց հասանելի ռեսուրսներից և տեխնոլոգիայից:

Լսելով 20-րդ դարի երաժշտությունը, մենք կարող ենք լսել այս նորարարական փոփոխությունները: Օրինակ ՝ կա հարվածային գործիքների կարևորություն, և երբեմն էլ աղմկարարների օգտագործումը: Օրինակ ՝ Էդգար Վարեսի «Իոնիզացիա» -ը գրվել է հարվածային, դաշնամուրի և երկու ծովախեցգետնի համար:

https://hy.m.wikipedia.org/wiki/%D4%B5%D6%80%D5%A1%D5%AA%D5%B7%D5%BF%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6